Ogorzałe twarze
Ogorzałe twarze
Ogorzałe twarze
Kji so so
Lha gjal lo
Ogorzałe twarze
Ludu śniegu
Ludu krainy śniegu
Kji so so
Lha gjal lo
Nade mną niebo
Pode mną ziemia
Urodziłem się w śnieżnym Tybecie
Urodziłem się w cennym ludzkim ciele
W ciele radości, smutku, miłości, nienawiści
Ciesz się życiem
Dbaj o zdrowie
I módl się
Tak uczyła mnie babcia
Nigdy nie zapomniałem je słów
I zawsze mam je w sercu
Tylko czasem smutno, gdy się dzieje
Babciu
Smutno, gdy spotyka to dobrych ludzi
Babciu
Jaki ma to wszystko sens?
Nie umiem znaleźć odpowiedzi w książkach
Bezskutecznie pytam ojca
Co jest sensem życia?
Ogorzałe twarze
Ogorzałe twarze
Ogorzałe twarze
Kji so so
Lha gjal lo
Ogorzałe twarze
Ludu śniegu
Ludu krainy śniegu
Kji so so
Lha gjal lo
Kiedy byłem mały, mama powiedziała mi
„Dobre serce prowadzi dobrą ścieżką
Złe serce prowadzi złą ścieżką”
Kiedy dorosłem, dorośli powtarzali
„Dobre serce prowadzi dobrą ścieżką”
Wiem jedno
Sam za siebie odpowiadam
Nikt inny
Są ludzie, co chcą pieniędzy
Są ludzie, co chcą nienawidzić
Są ludzie, co znają tylko zazdrość
Co jest sensem życia?
Na ustach masz modlitwę
Myśli oddajesz panu śmierci
Jeśli nie masz w sercu Buddy
Nie masz na języku Dharmy
Bracia!
Zamiast modlić się ze złością
Lepiej z dobrego serca śpiewać
Zamiast modlić się ze złością
Lepiej z dobrego serca śpiewać
Ogorzałe twarze
Ogorzałe twarze
Ogorzałe twarze
Kji so so
Lha gjal lo
Ogorzałe twarze
Ludu śniegu
Ludu krainy śniegu
Kji so so
Lha gjal lo
Ogorzała („czerwona”) twarz jest jednym z głównych atrybutów „tybetańskości”. „Kji so so lha gjal lo” – „Zwycięstwo bogom!”, tradycyjne tybetańskie „hurra”.
