Zstępujesz jako Lama i Bóstwo
Szlachetny, powracasz niczym fale oceanu
Wskazywać drogę Tybetańczykom
Karmapo, usłysz mnie!
W bezkresie świata
Niedościgły, jesteś nam słońcem i księżycem
Muzyka Twego głosu
Rozprasza ciemności tej epoki
Karmapo, usłysz mnie!
W sercu Świętej Ziemi
Nauczycielu pałający złotym blaskiem
Jesteś natchnieniem i wzorem
Nadzieją Dharmy, politycznego ładu i dziedzictwa wiedzy
Karmapo, usłysz mnie!
Pieśń dedykowana Siedemnastemu Karmapie (uważanemu ze emanację Czenrezika, Bodhisattwy Współczucia i patrona Tybetu).
