W pięćdziesiątą rocznicę ustanowienia Dnia Ziemi nasza planeta stoi przed jednym z największych zagrożeń dla zdrowia i bezpieczeństwa swoich mieszkańców. Zmagania z tym kryzysem przypominają nam, jak wielkie znaczenie mają współczucie i wzajemne wsparcie. Pandemia jest niebezpieczna dla wszystkich bez względu na rasę, kulturę i płeć; musimy zareagować na nią jako cała ludzkość, zaspokajając niezbędne potrzeby każdego człowieka.
Czy nam się to podoba, czy nie, przyszliśmy na świat w jednej, wielkiej rodzinie. Bogaci i biedni, wykształceni i niepiśmienni, należący do tego czy innego narodu, ostatecznie jesteśmy tylko takimi samymi ludźmi. Wszyscy mamy też jednakowe prawo do szukania szczęścia i unikania cierpienia. Dostrzegając tę fundamentalną równość wszystkich istot, automatycznie odczuwamy wobec nich empatię i bliskość, z których rodzi się szczera postawa odpowiedzialności powszechnej: pragnienie aktywnego pomagania w rozwiązywaniu problemów.
Matka Ziemia udziela nam lekcji odpowiedzialności powszechnej. Ta błękitna planeta jest cudownym domem. Jej życie – to nasze życie, jej przyszłość – to nasza przyszłość. Jako dzieci zależymy od matki. W obliczu globalnych problemów po prostu musimy działać razem.
Znaczenie troski o przyrodę uprzytomniłem sobie dopiero w 1959 roku po opuszczeniu Tybetu, w którym środowisko naturalne było dziewicze. Nikomu, na przykład, nie przyszłoby do głowy, że woda w napotkanym strumieniu może nie nadawać się do picia. Dziś dostęp do czystej pitnej wody staje wielkim problemem na całym świecie.
Musimy sprawić, by chorzy oraz dzielni ludzie, którzy niosą im pomoc, mieli dostęp do czystej wody i urządzeń sanitarnych niezbędnych do zapobiegania szerzeniu się chorób. Higiena jest jednym z fundamentów skutecznej opieki zdrowotnej.
Stały dostęp do odpowiednio wyposażonych placówek i fachowego personelu pomoże uporać się z obecną globalną pandemią i zapobiegać następnym. Jak rozumiem, to także jeden z celów wizji zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych.
W obliczu tego kryzysu musimy kierować się duchem solidarności i współpracy, by zaspokoić najbardziej palące potrzeby – zwłaszcza najuboższych braci i sióstr na całym świecie. Mam nadzieję, że w tych dniach każdy z nas zrobi, co może, by świat był zdrowszym, szczęśliwszym miejscem – i o to się modlę.
22 kwietnia 2020
(na prośbę Global Water 2020)
