Oczy
Czarniejsze od mroku
I bardziej milczące
Kły
Ostrzejsze od żalu
I skrupulatniejsze
Kiedy świeci słońce
Wilk śpi w górskiej głuszy
I nic do nas nie ma
Ale gdy wzgórza okrywa półmrok
A rzeka powoli odpływa w ciemność
Nagle zostaję sam z łąkami, skałami, wiatrem
I wtedy jedynym susem
W górskiej szczelinie pojawia się wilk
Szybszy niż wiatr
I bardziej zaciekły
Dobywając z gardła skowyt
Dłuższy od miecza
I bardziej żałobny
Alai jest najpopularniejszym tybetańskim pisarzem w Chinach, choć wielu rodaków widzi w nim raczej twórcę chińskiego.
