Potala przypomina mi pusty talerz
Drapieżcy w wojskowych mundurach
Pożarli nawet maślane lampki
Nie zostało nic
Złupiona Potala
Przypomina mi pobojowisko
Wspinając się mozolnie długimi schodami
Można dostrzec ślady odciśnięte w pocie, krwi i łzach
Wychylając się z balkonu
Można posłyszeć szczęk kajdan i świst batów
Kiedy patrzę na nią z betonowego placu
Upstrzona Potala
Przypomina mi kobietę lekkich obyczajów
Ta nowa jaskrawość i krzykliwość
Napawa mnie przerażeniem
Pocieszam się
Że Potala obrócona w głaz
Majestatycznie górująca nad tłumem
Niczym Słońce i Księżyc
Może pozostać w sercach na wieki
Tak czy owak
Moja Potala
Nie przypomina pałacu z mistycznych wizji
Moja Potala
Stoi na pocie i krwi naszych przodków
Moja Potala
Jest nam bliska jak nic innego
Moja Potala
Nie należy do tych z wypchanymi kieszeniami
Moja Potala
Tonie w tłumie uzbrojonych wartowników
Moja Potala
Jest od nas bardzo daleko
Di Lhaden (właściwie: Lobsang Lhundrub) pochodzi z Pemy (chiń. Banma) w prefekturze Golog (chiń. Guoluo) prowincji Qinghai; jest mnichem, studiował w Instytucie Studiów Buddyjskich w Sertharze (chiń. Seda), w Sichuanie i w lhaskim Drepungu, skąd musiał wrócić w rodzinne strony w 2008 roku. W 2019 roku został uprowadzony przez policję, a następnie skazany na cztery lata więzienia za opublikowanie „podburzającej” książki.
