Większą część życia przeżyłem na Wschodzie i zostałem ukształtowany przez tamtejsze sztywne, restrykcyjne obyczaje. Zawsze też miałem do czynienia z tradycyjną Dharmą, która na swój sposób jest równie surowa.
Na Zachodzie stykam się z osobami zaangażowanymi w praktykę i w żaden sposób niezwiązanymi z Dharmą. Przekonałem się, że ci drudzy często są dobrymi ludźmi o bardzo czystych umysłach. I nabrałem przeświadczenia, że tym pierwszym buddyzm nierzadko szkodzi, mieszając im w głowach.
Ci, którzy nie interesują Dharmą, często są bardzo prostolinijni i bezpośredni, wolni od rozterek, obaw i wątpliwości. Zainteresowani – wręcz przeciwnie, przez co dochodzę do wniosku, że w pewnym sensie byłoby dla nich lepiej, gdyby nie zabierali się do praktyki.
Budda uczy, że źródłem wszystkich Dharm jest autentyczność, która moim zdaniem cechuje wiele osób niemających pojęcia o buddyzmie. Gromadzenie informacji o naukach często natomiast prowadzi do sztucznego pogrążania się w świecie wyobrażeń i fikcji, zatem w istocie od Dharmy oddala.
Thinle Norbu Rinpocze (1931–2011) – lama njingmapy wiele lat nauczający na Zachodzie – był najstarszym synem wielkiego Dudzioma Rinpoczego i ojcem słynnego Dzongsara Khjence.
