Prezydent Joe Biden 12 lipca podpisał przyjętą przez obie izby Ustawę „o rozwiązaniu dla Tybetu”, czyniąc z tego zadania – które ma być osiągnięte „pokojowo, zgodnie z prawem międzynarodowym, na drodze dialogu bez warunków wstępnych” – cel polityki Stanów Zjednoczonych.
Prace nad Resolve Tibet Act trwały trzy lata. Po przyjęciu ustawy przez Kongres amerykańscy legislatorzy złożyli wizytę w Dharamsali i „ofiarowali” dokument Dalajlamie.
Naród tybetański ma prawo do zachowania „własnej, odrębnej tożsamości religijnej, kulturowej, językowej i historycznej”, ale uniemożliwia mu to polityka China.
Waszyngton odrzuca „fałszywe” chińskie twierdzenia, jakoby Tybet był częścią Chin „od zamierzchłych czasów”, wzywa Pekin do nierozpowszechniania historycznych kłamstw i poleca Departamentowi Stanu ich dementowanie.
Stany Zjednoczone będą zabiegać o podjęcie przez Chiny „poważnego dialogu bez warunków wstępnych” z Dalajlamą, jego przedstawicielami albo demokratycznie wybranymi przywódcami społeczności tybetańskiej. Departament Stanu ma w tym celu „koordynować działania” z innymi rządami.
Waszyngton wzywa Pekin do szanowania – historycznych, kulturowych, językowych i religijnych – aspiracji Tybetańczyków.
