Żartowałem z Khenpo Cultrimem Lodo, kiedy ten nagle powiedział: „Nie wiem, jak długo będę żył, więc nie poświęcam już tyle czasu studiowaniu pism, tylko skupiam się na ćwiczeniu umysłu”.
Odpowiedziałem, że na pewno będzie żył bardzo długo, ponieważ rok w rok wykupuje z rzeźni i ratuje przed śmiercią tysiące zwierząt.
„Kiedy ratuję życie – odparł – nigdy nie myślę o sobie. Jeśli pojawia się taka intencja, na przykład oczyszczenia własnych złych czynów, przywołuję się do porządku i przypominam o praktykach, które mogę wykonać właśnie w tym celu. I pytam się w duchu: »Czy zdołam ocalić to zwierzę, bez zajmowania się sobą, bez żadnej samolubnej myśli, całkowicie pochłonięty dobrem innych?« Skupiam się na właśnie tym, więc nie mam pojęcia, czy będą przez to żyć dłużej. Ogólnie rzecz biorąc, w uratowaniu przed śmiercią zwierzęcia nie ma wielkiego pożytku. Co innego, jeśli da im się kroplę amrity, przyłoży do głowy relikwię, która wyzwala przez dotknięcie, powie do ucha specjalną mantrę albo dharani i zanosi szczere modlitwy, zasiewając w umysłach zwierząt czyste nasienie Przebudzenia”.
Wszyscy, którzy to czytają, powinni pamiętać, że w mahajanie zasługa bierze się z takich oto czystych intencji i działań. Nie róbcie spektaklu z pomagania innym, myśląc o sobie.
Twój umysł jest skarbnicą czystej dyscypliny,
Nikt inny nie zna tak dziesięciu gałęzi nauk.
Duchowy przyjacielu i opiekunie wszystkich istot,
Żyj bez końca, ozdobo tego świata!
Khenpo Cultrim Lodo jest duchowym spadkobiercą Khenpo Dzigme Phuncoga i jednym z najważniejszych nauczycieli Dharmy we współczesnym Tybecie. Wykłada w Instytucie Larung Gar, w Sertharze – w którym kształcił się Khenpo Czime Rigzin.
