Congkhapa
Pokłon drogocennym szlachetnym Mistrzom!
1.
Jak umiem najlepiej, przedstawię tu
samą esencję wszystkich nauk Buddy,
ścieżkę, sławioną przez szlachetnych Bodhisattwów,
oraz wrota dla szczęśliwców, co wyzwolenia pragną.
2.
Szczęściarze – wolni od przywiązania do uciech samsary,
próbujący robić najlepszy użytek z wolności i szans,
kroczący ścieżką miłą wszystkim Buddom –
słuchajcie uważnie, z jasnym, otwartym umysłem.
3.
Bez czystego wyrzeczenia nie da się zaspokoić
bezustannego głodu zadowolenia w oceanie samsary.
Skoro wszystko, co żyje, tkwi w okowach żądzy istnienia,
zacząć musisz od znalezienia woli bycia wolnym.
4.
Myśl ciągle, by otrząsnąć się z przywiązania do tego życia,
że wolności są prawdziwą rzadkością i nie ma czasu do stracenia.
Dumaj takoż o nieomylności karmy oraz cierpieniach samsary,
aby wyzbyć się tęsknoty za żywotami następnymi.
5.
Możesz mówić o obudzeniu prawdziwego wyrzeczenia,
kiedy wejdzie ci to w nawyk
i nawet przez mgnienie nie wyglądasz rozkoszy samsary,
dniami i nocami marząc tylko o wyzwoleniu.
6.
Jeśli wyrzeczeniu nie towarzyszą jednak
czyste pobudki bodhicitty,
nie przyniesie ono szczęśliwości najwyższego Przebudzenia,
przeto rozumni pielęgnować winni nieprześcignioną motywację.
7.
Istoty są porywane przez wartki nurt czterech rzek,
szarpią się z ciężkimi kajdanami własnej karmy,
miotają w żelaznym potrzasku lgnięcia do poczucia ja
i toną w nieprzeniknionych ciemnościach niewiedzy.
8.
Bez końca odradzają się w bezmiarze samsary,
wiecznie dręczone trzema rodzajami cierpienia.
Dumaj nad losem wszystkich matek z minionych żywotów,
budząc w sobie nieprześcignioną bodhicittę.
9.
Bez mądrości, która widzi naturę rzeczy,
nawet autentyczne wyrzeczenie i bodhicitta
nie pomogą ci odciąć korzenia uwarunkowanego bytu.
Sięgnij więc po metody, które odsłaniają współzależność.
10.
Ten, co widzi nieomylność przyczyny i skutku
we wszystkich zjawiskach samsary i nirwany,
oraz rozstał się z przedmiotami pojęciowego skupienia,
kroczy ścieżką, która raduje wszystkich Buddów.
11.
Póki fakty, że każde zjawisko jest zależne od innych
oraz puste i zupełnie nieokreślone,
jawią ci się oddzielnie,
nie ma mowy o urzeczywistnieniu mądrości Buddy.
12.
Jeśli jednak przychodzą jednocześnie, nie po sobie, a razem,
już samo widzenie niezawodnego zależnego powstawania
rodzi pewność i pryskają wszelkie błędne mniemania.
Nazywa się to poglądem doskonałego rozróżniania.
13.
Kiedy wiesz, że zjawiska odprawiają skrajność istnienia,
a pustość przekreśla ekstremum nicości,
I widzisz, jak pustka jawi się w przyczynie i skutku,
jesteś odporny na każdy pogląd, który popycha do krańca.
14.
Zrozumiawszy należycie sedno
trzech najważniejszych aspektów ścieżki,
udaj się do samotni, drogi synu, i uzbrój w pilność,
by rychło osiągnąć cel ostateczny i niezmienny.
Uczony bhikszu Lobsang Drakpe Pal udzielił tej rady Cakho Onpo Ngałangowi Drakpie.
Congkhapa (1357–1419), reformator i jeden z największych mistrzów buddyjskich w historii Tybetu, dał początek – od XVII wieku dominującej także politycznie – szkole gelug, z której wywodzi się linia Dalajlamów.
