Jestem kim jestem
Jestem gorszą płcią
I głupią koczowniczką
Mimo wszystko miałam nadzieję
Że kwiaty karmy rozkwitną kiedyś
Na bezkresnej łące lojalności
Maluję paznokcie pstrymi płatkami
Jestem też czystą istotą
Jestem kim jestem
Jestem matką dzieciom
I bojaźliwą Tybetanką
Rozkwitałam w słońcu i ziębłam na mrozie
Piękna i młoda marzyłam
Że wplotę kiedyś tęczę z nieba
W ślubną sukienkę
Jestem też perłą
Jestem kim jestem
Jestem panną młodą
I popychadłem
Marzyłam, że w stawie mojej skromności
Rozkwitnie biały lotos dobrej karmy
Tymczasem rodzę dzieci
Jestem też umową
Jestem kim jestem
Jestem kobietą
I pogardzaną prostytutką
Spuszcza się we mnie żądzę
Ewentualnie traktuje nożem
Gdy zostanę uznana za bezwartościową
Jestem też przedmiotem
Jestem kim jestem
Jestem królową
I karmiącą matką
Złotym łonem przyszłości narodu
Podtrzymuję filary i belki altruizmu
Chronię cudowną tradycję przed pożogą upodlenia
Kiedy dają mi prawa i równość
Jestem też krajem
Jestem kim jestem
Jestem kochanką
Jestem żyznym polem i kolebką linii
W majestacie niezakłóconej sprawiedliwości
Karmy współzależnego powstawania
Daję ciepło i miłość bez względu na okoliczności
A gdy obraca się koło zjawisk i pustości
Jestem też mądrością
Profesor Palmo wykłada poetykę i literaturoznawstwo w Północno-Zachodnim Instytucie Minzu („Narodowości”) w Lanzhou i jest jedną z pionierek tybetańskiego ruchu kobiecego.
