Lekarstwem pustości
uzdrawiasz cierpiących
na chorobę lgnięcia do poczucia ja.
Propagując służenie innym
wyzwalasz spętanych
kajdanami egoizmu.
Ukazując przestwór niedwoistości
otwierasz bramy więzienia
dualistycznego postrzegania.
Wykładając współzależność
dajesz ukojenie zniewolonym
wyobrażeniami boga i stwórcy.
Mieczem zrozumienia braku substancji
przecinasz sznur
przywiązania do realności bytu.
Światłem mądrości
ukazujesz drogę
błądzącym w ciemnościach ułudy.
Dłońmi prowadzonymi mądrością i metodą
wyciągasz bezpiecznie na brzeg
tonących w trzęsawisku samsary.
Ciałem, mową i umysłem
kłaniam się przed Buddą Siakjamunim,
niedościgłym Przewodnikiem!
Kelsang Dhondup (rocznik 1988) urodził się w Tybecie i kształcił w słynnym „obozowisku klasztornym” Larung Gar pod okiem Khenpo Dzigme Phuncoga (1933–2004); po jego śmierci przedostał się do Indii. Nowocześnie-tradycyjną „Pochwałę” Siddharthy Gautamy napisał z okazji święta Lhabab Deczen (które sprzyja buddyjskiemu „gromadzeniu zasług”, pomnażając „karmiczne konsekwencje” wszystkich czynów).
Za magazynem „Journal of Tibetan Literature”
