Patrul Rinpocze
Kiedy adept medytacji się porusza,
Nie biega i nie skacze jak szalony.
Pogodny i rozluźniony,
Ma pod kontrolą nieporuszony umysł.
Kiedy adept medytacji siedzi,
Nie pozwala sobie na gonitwę myśli.
Ma wyprostowane plecy
I otwarty umysł.
Kiedy adept medytacji śpi,
Nie zapada w otchłań jak trup.
Jest niczym lew,
Przytomny, nierozkojarzony.
Kiedy adept medytacji je i pije,
Błogosławi strawę niczym nektar.
Traktując ciało jak łagodne i gniewne bóstwa,
Pożywia się z nierozproszonym umysłem.
Chodząc, siedząc, śpiąc,
Bądźcie jednym z pustością i umysłem Buddy.
Praktykujcie w ten sposób, jeśli nie chcecie
Niczego żałować w godzinie śmierci.
Patrul Rinpocze (1808–1887) żył jak wędrowny żebrak, był jednym z najwybitniejszych i najbardziej wpływowych mistrzów dziewiętnastowiecznego Tybetu.
