Narzuciwszy nowe „limity” Instytutowi Studiów Buddyjskich Larung Gar w Sertharze (chiń. Seda), w prefekturze Kardze (chiń. Ganzi) prowincji Sichuan – największym ośrodku monastycznym na ziemiach tybetańskich – władze chińskie wydały nakaz wyburzenia pięciu tysięcy kwater duchowych.
Domki mają zniknąć do 30 września przyszłego roku w imię wytycznych „szóstego forum roboczego w sprawie Tybetu” i „drugiej ogólnochińskiej konferencji poświęconej kwestii religii”, która obradowała w kwietniu w Pekinie i zobowiązała „wszystkie wyznania” do „podporządkowania się przewodniej roli Komunistycznej Partii Chin, wspierania systemu socjalistycznego oraz socjalizmu o specyfice chińskiej”.
Siedmiopunktowa dyrektywa obliguje odpowiednie departamenty oraz administrację kompleksu Larung Gar do zniszczenia kwatery każdego wydalonego adepta oraz do sporządzenia szczegółowej dokumentacji wyburzeń. Wszyscy duchowni i świeccy praktykujący muszą też podpisać „lojalki” i przejść kampanię „edukacji prawnej”.
W 2016 roku kompleks musi opuścić 2200 osób – 1000 świeckich i 1200 duchownych (w tym 600 spoza Sichuanu). Ich lista ma zostać przedstawiona władzom do połowy czerwca, a nazwiska pozostałych – przed 30 sierpnia. Od końca września 2017 roku w Larung Garze będzie mogło przebywać maksymalnie 5000 osób – w tym co najwyżej 1000 z innych prowincji.
Pierwszych 1500 kwater musi zostać wyburzonych do końca października 2016 roku. W tym samym czasie mają zostać zainstalowane kamery przemysłowe oraz wzniesiony mur, rozdzielający świecką i mnisią część kompleksu.
W ostatnim punkcie władze rozłączają klasztory i Instytut Studiów Buddyjskich, w którym będzie mogło studiować 3500 z 5000 rezydentów. W części monastycznej wykładane będą wyłącznie „nauki religijne”.
Szacuje się, że w kompleksie mieszka obecnie ponad 20 tysięcy duchownych i świeckich. W czasie ważniejszych ceremonii buddyjskich ich liczba się podwaja. Narzucenie limitu 5000 oznacza wydalenie 75 procent stałych rezydentów.
Instytut Larung Gar (który wcześniej był skromną pustelnią) założył w 1987 roku – dzięki patronatowi poprzedniego Panczenlamy – wielki Khenpo Dzigme Phuncog. Obozowisko klasztorne, które stało się centrum renesansu buddyzmu w Tybecie po ponad trzech dekadach maoistowskich represji, zostało rozbite przez władze chińskie w 2001 roku. Po wydaleniu tysięcy duchownych część kompleksu zrównano z ziemią. Z czasem Larung Gar wrócił do dawnej świetności, stając się także ważnym ośrodkiem kulturalnym.
