Therang: Wywiad

Nazywam się Taszi Rabten. Piszę pod pseudonimem Therang. Pochodzę z Dzoge w Amdo. Można nazwać mnie osobą, która odmawia udziału w „chińskim marzeniu”. Nie mam z nim nic wspólnego. Nie chcę należeć do żadnej rządowej struktury. Kocham wolność.

Czagmo Kji: Testament

Wszystkie narody są równe.

Xi Jinping musi spotkać się z Dalajlamą.

Di Lhaden: Zbrodnia miłości

Kocham wolność

Kocham prawdę

I nie ukrywam tego

Kunga: Kraina śniegu

Biała chmuro, zawieszam ci modlitewną flagę

Flaga pyta:

Czyj to jest kraj?

Oser: I kto tu jest „orientalistą”?

Być może powinniśmy zapytać szacownych profesorów, czy podpisują się pod ostatecznym werdyktem Komunistycznej Partii Chin, dla której „stary Tybet” był „najskrajniej reakcyjnym, najmroczniejszym, najbrutalniejszym i najbardziej barbarzyńskim miejscem” na Ziemi? I jak to się stało, że dawno „wyzwoleni” niewolnicy postanowili teraz wyzwolić się od swych zbawców?

Dalajlama: Przesłanie na Dzień Ziemi 2022

Musimy pilnie podjąć kroki, które zmniejszą nasze uzależnienie od paliw kopalnych i pozwolą korzystać z odnawialnych źródeł energii, choćby wiatru i Słońca. Musimy zatrzymać deforestację i lepiej chronić środowisko. Musimy sadzić i pielęgnować więcej drzew. Na własne oczy – najpierw w Tybecie, teraz w Dharamsali – widzę, że spada mniej śniegu. I słyszę od naukowców, że istnieje ryzyko, iż miejsca takie jak Tybet zmienią się z czasem w pustynie, przez co czuję się zobowiązany do mówienia o konieczności chronienia jego kruchego środowiska naturalnego.

Tybetański Pacjent: Ptaki

Wyzuty z ziemi, lecisz

Wyzuty ze słów, słuchasz

Di Lhaden: Żałoba

Bracia z Krainy Śniegu Idą dziś do was Niosąc Mokre od łez ofiarne szarfy   Siostry z Krainy Śniegu Patrzą dziś na was Dźwigając Ciężkie od znaczeń maślane lampki         Di Lhaden (właściwie: Lobsang Lhundrub) pochodzi z Pemy (chiń. Banma) w prefekturze Golog (chiń. Guoluo) prowincji Qinghai; jest mnichem, studiował w Instytucie […]

Cering Jangzom Lama: Drut kolczasty

Edward Said napisał: „wygnanie jest interesującym zjawiskiem i koszmarnym doświadczeniem”. Zauważył też, że choć emigracyjnych pisarzy chwali się za siłę moralną, w bezdomności nie ma nic romantycznego. Uchodźca zastyga w próbie zaczerpnięcia powietrza. Wszystko wokół niego – do bólu chwilowe – jest etykietą zastępczą.

Kunga: Ojczyzna ze snu

Tybetańczycy, bracia moi

Nie jestem we własnym domu

Czapkę zdejmuję i składam przed wami trzy pokłony

Oser: Spotkania pod Górą Kailaś. Wewnętrzny krąg

W ostatnich latach kilkunastu mnichów klasztoru Gjandrak przeszło niezliczone kampanie, na przykład „wzmacniania jedności i budowania pięknego Tybetu”, „studiowania ducha V plenum XIX komitetu centralnego i siódmego forum roboczego” czy „wspierania armii i miłowania ludu”. Dzień jak co dzień w wewnętrznym kręgu buddyjskiego sanktuarium na zboczu świętej góry.

Thahar: Z tonącego statku

Nie tylko ja zachłystuję się wiatrem

Ale dziś wypatruję słońca

I czuję ulgę, że oddycham

Cełang Norbu: Z powrotem w domu

Jest miejsce, które nazywa się ojczyzna

Jest szczęście, które nazywa się dom

Jest więź, która nazywa się rodzina

Dziamjang Kji: List do Go Szeraba Gjaco

Ci, co zaspali, muszą pamiętać i czcić tych, którzy stali w pierwszym szeregu. To drogowskaz dla następnego pokolenia. Nie ma dla nas przyszłości bez szacunku i podziwu dla bohaterów.

Di Lhaden: Moja Potala

Potala przypomina mi pusty talerz

Drapieżcy w wojskowych mundurach

Pożarli nawet maślane lampki

Kunga: Wołanie życia siły

Promienne Słońce

Nie wędruj na zachód

Zostań, proszę, pośrodku nieba

Khenpo Gangszar: Przepowiednia

Jeśli w piątym, siódmym, szóstym będziecie zwlekać

I nie przedostaniecie się do ukrytej krainy,

Niechybnie zrobią z was Chińczyków.

Therang: Pieśń wojenna

gdzie jest lew?

kiedy przybędzie?

Cełang Norbu: Campa

Moja siła
Rosła dzięki tobie
Moja inteligencja
Wzięła się z ciebie
Moje nadzieje żywią się tobą

NN: W tym roku nie ma Losaru

Oddajmy hołd

Pomordowanym bohaterom.

Złóżmy ofiary

Za zabitych.

Thangtong Gjalpo: Modlitwa o zażegnanie słowami prawdy strachu przed wojną

Ześlijcie deszcz nektaru miłości tym, co wzniecają ogień nienawiści,

Błogosławcie im, by przejrzeli i dostrzegli,

Że byli sobie nawzajem kochającymi rodzicami,

I by dzięki temu pławili się odtąd w szczęściu i pomyślności!