Gorampa Sonam Senge
Obym rychło ziścił wielką aspirację
Oddawania czci, składania ofiar,
Dedykowania praktyki oraz służenia Tathagatom
Na wszelkie sposoby we wszystkich żywotach.
Obym rychło ziścił wielką aspirację
Poznania i niezawodnego strzeżenia
Każdego słowa i znaczenia Dharmy Zwycięzcy
Oraz pełnego rozumienia jej wszystkich aspektów.
Obym rychło ziścił wielką aspirację
Zebrania wszystkich pouczeń Zwycięzcy
Od chwili zajęcia tronu w niebie Tuszita
Do ostatniego dzieła, odejścia w parinirwanę.
Obym rychło ziścił wielką aspirację
Wypełnienia wszystkich aktywności Bodhisattwy,
Takich jak służenie innym na cztery sposoby gromadzenia uczniów
I osiąganie pełni przymiotów Buddy sześcioma doskonałościami.
Obym rychło ziścił wielką aspirację
Wpajania istotom niedościgłej Dharmy,
Aby potrafiły obudzić w sobie wiarę
I umiały kroczyć ścieżką, oczyszczając splamienia.
Obym rychło ziścił wielką aspirację
Mnożenia światów w każdym porze skóry
W liczbie równej wszystkim atomom czystych krain
Oraz czynienia w nich dzieła Buddów i Bodhisattwów.
Obym rychło ziścił wielką aspirację
Oczyszczenia wszystkich światów i istot,
Tchnąc w nie przymioty czystych krain,
Od złotej podstawy po praktykę dziesięciu cnót.
Obym rychło ziścił wielką aspirację
Poświęcenia każdego gestu i myśli pożytkowi innych,
Pielęgnowania bodhicitty i praktykowania mahajany
Zawsze, wszędzie i na wszystkie sposoby.
Obym rychło ziścił wielką aspirację
Przejścia całej autentycznej ścieżki,
Od chwili obudzenia niedościgłej bodhicitty
Aż po osiągnięcie prawdziwego rezultatu.
Obym rychło ziścił wielką aspirację
Osiągnięcia pełnego, doskonałego Przebudzenia
Dla dobra wszystkich czujących istot, wypełniając
Dwa pożytki, które tryskają z oceanu dwóch nagromadzeń.
Wedle sutr mahajany w tych dziesięciu zawierają się wszystkie niepoliczalne aspiracje Bodhisattwów na pierwszym bhumi. Spisał je tu Sonam Senge, któremu świta myśl służenia innym, w dniu koniunkcji, w miesiącu cudów. Oby wszyscy to wiedzieli i recytowali. Na dobro!
Gorampa Sonam Senge (1429–1489), mistrz sakjapy, jest uważany za jednego z największych tybetańskich filozofów. Często polemizował z Congkhapą, więc jego pisma – na początku XX wieku zebrane przez wielkiego Dziamjanga Khjence Czokji Lodro – były zakazane przez zdominowany przez gelugpów rząd w Lhasie.
