Cangnjon Heruka
Cudownie!
Zwycięzca, Hewadżra, jest moim własnym umysłem,
czystym od zawsze.
Ani pusty, ani niepusty,
trwa w niestworzonym stanie.
Wcześniej, na ścieżce medytacji,
nie znałem samopowstałej mądrości,
która jest wolna od wymyślania.
Niepewny, brałem mętlik za medytację,
która teraz przekracza umysł wyobrażeń.
Kiedy chce się medytować,
medytacja przesłania medytację.
Po zrozumieniu niemedytacji
wszystko przychodzi jako medytacja.
Zwykły człowiek jest spętany mądrością,
jogin nosi pięć trucizn jak klejnoty.
Natura Dharmy
nie ma początku ani końca.
Skoro nie znają jej mędrcy,
pytałem głupich.
Ci też nie wiedzieli,
więc zwróciłem się do gnijących trupów.
Ich wyjaśnienia są naturą Dharmy.
Oto doświadczenie medytacyjne szaleńca
z ośnieżonych gór Labczi.
Ewam.
Cudownie, ubrane w litery!
Ewam.
Cangnjon Heruka (1452–1507) – dziś najbardziej znany jako autor biografii i zbioru pieśni Milarepy – był jednym z najsłynniejszych tybetańskich „szalonych joginów”.
