Han Zhubin, prokurator generalny ChRL, podał do wiadomoœci publicznej, że w latach 1998-2002 w Chinach aresztowano ponad 3.400 osób za “zagrażanie bezpieczeństwu państwa”, czyli przestępstwa takie jak “działalnoœć wywrotowa” i “podżeganie” do niej, “szpiegostwo” oraz “ujawnienie tajemnicy państwowej”.

Liczba aresztowań z powodów politycznych wzrosła gwałtownie po atakach terrorystycznych w Stanach Zjednoczonych 11 wrzeœnia 2001 roku. Od tego dnia do 31 grudnia 2002 osšdzono za podobne przestępstwa ponad 1.600 osób. Wielu skazanych pochodzi z muzułmańskiego Ujgurskiego Regionu Autonomicznego Xinjiang.

John Kamm, założyciel fundacji Dui Hua, której udało się uzyskać przedterminowe zwolnienie wielu znanych więŸniów politycznych, podkreœla, że oskarżenie o zagrażanie bezpieczeństwu państwa nie jest jedynš metodš walki z dysydentami (Bangkok Post). Tysišce członków Falun Gong skazuje się za “zakłócanie porzšdku społecznego”, œciœlej – za “wykorzystywanie szkodliwych kultów do zakłócania stosowania prawa”. Działacze robotniczy i zwišzkowi trafiajš za kraty za “organizowanie nielegalnych pochodów” (znów “zakłócanie porzšdku społecznego”), a inni przeciwnicy systemu – m.in. za “oszustwa” lub “prowadzenie nielegalnej działalnoœci gospodarczej”, polegajšcej na przykład na powielaniu “bibuły” albo Biblii. Wielu dysydentów w ogóle nie jest formalnie aresztowanych. Wysyła się ich, z reguły na trzy lata, do obozów “reedukacji przez pracę” lub szpitali psychiatrycznych. Wszystkie te przypadki nie zostały ujęte w statystykach prokuratora Hana.

Opinia publiczna zna nazwiska garstki więŸniów politycznych. Ze szczegółowej analizy tak oficjalnych, jak nieoficjalnych doniesień wynika, że w latach 1998-2002 ujawniono nazwiska zaledwie 150 skazanych – czyli mniej niż pięciu procent – za “zagrażanie bezpieczeństwu państwa”. Kamm uważa, że wcišż “wiemy więcej o ludziach, których aresztowano po protestach na Tiananmen, niż o aresztowanych dzisiaj”.

Pobieżna analiza oficjalnych danych prowadzi do zatrważajšcych wniosków. Jedna czwarta skazanych za zagrażanie bezpieczeństwu państwa należy do “mniejszoœci etnicznych”, które nie stanowiš nawet oœmiu procent populacji ChRL. Sš to przede wszystkim Ujgurzy i Tybetańczycy (w sumie około 13 z ponad 1.300 milionów obywateli Chin). Ich wyroki sš statystycznie wyższe niż kary Hanów. Co gorsza, niemal wszyscy aresztowani za przestępstwa polityczne sš skazywani. W jednym lub dwóch przypadkach wyroków uniewinniajšcych prokuratura zmieniała zarzuty, doprowadzajšc do skazania oskarżonych.

W ostatnich latach aresztowano większoœć przywódców znanych grup opozycyjnych. Najszybciej rosnšcš grupš więŸniów politycznych sš dysydenci “internetowi”, skazywani za krytykowanie Komunistycznej Partii Chin. Bezpiecznie nie mogš czuć się również uczeni (np. 13 lat więzienia za kopiowanie dokumentów dotyczšcych taktyki armii chińskiej w czasie wojny koreańskiej, która toczyła się w latach 1950-53). Większoœć skazanych za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu państwa nie stosowała ani nie wzywała do stosowania przemocy.