6 lutego 1995 policja pobiła na œmierć Czoephela, mnicha z klasztoru Litha w okręgu Kandze, który rozrzucał niepodległoœciowe ulotki przed komisariatem i siedzibš władz lokalnych w Litha.
Czoephel rozprowadzał ulotki – z hasłami: „Wolny Tybet”, „Chiny okupujš Tybet”, „Chińczycy precz z Tybetu” – 3 lutego. Następnego dnia został aresztowany, gdyż policji udało się zidentyfikować charakter pisma.
Naoczni œwiadkowie twierdzš, że policjanci wrzucili do furgonetki jak „worek”. Został tak pobity, że trudno go było poznać. PóŸniej wezwano krewnych po odbiór zwłok. Policjanci nie podali przyczyny œmierci, a bliscy Czoephela byli tak przerażeni, że bali się zapytać. Czoephel miał dwadzieœcia parę lat i uważano go za utalentowanego malarza.
Władze, które najwyraŸniej obawiały się dalszych niepokojów, założyły posterunek w klasztorze Litha. Około 20-30 funkcjonariuszy obserwowało mnichów 24 godziny na dobę.
Thinlej Dała, który podał te informacje, wędrował z rodzinnego Litha do Nepalu trzy miesišce. Szedł w grupie około 25 uciekinierów, wœród których byli jego krewni, pragnšcych podjšć naukę w emigracyjnych szkołach i klasztorach.
Thinlej Dała był w Indiach już wczeœniej. W 1985 roku, po pierwszej ucieczce z Tybetu, wstšpił do klasztoru Drepung w południowych Indiach. W 1999 roku wrócił do kraju. Aresztowano go w Dram.
„Wracaliœmy w dwanaœcie osób – wspomina Dała. – Zamknęli nas wszystkich w małej chatce i nie pozwolili wychodzić nawet do toalety. Spędziliœmy siedem dni w nieludzkim zaduchu i smrodzie. To było piekło”. Zdarzało się, że nie dostawali nic do picia przez trzy dni. Zwolniono ich po szeœciu tygodniach.
Grupa Thinleja ruszyła do Lhasy, ale zatrzymano jš ponownie – tym razem na tydzień – w areszcie Njari (prefektura Szigace). W Lhasie było równie ciężko. Bezustannie inwigilowani uciekinierzy starali się nie wychodzić z domu. Thinlej dotarł w końcu do rodzinnej wioski w lipcu 1999. Rok póŸniej ruszył w drogę do Indii.