Tybetańczycy sš coraz bardziej zaniepokojeni „nieobecnoœciš” Czadrela Rinpocze, szeœćdziesięciodwuletniego byłego opata klasztoru Taszilhunpo, stojšcego na czele grupy poszukujšcej następcy X Panczenlamy, którego szeœcioletni wyrok skończył się w maju. Czadrel Rinpocze, aresztowany 17 maja 1995 za „spiskowanie z siłami separatystycznymi”, czekał na wyrok aż dwa lata.

Według informacji napływajšcych do TCHRD, Tybetańczycy z Lhasy i Szigace, zwłaszcza mnisi klasztoru Taszilhunpo, sš poważnie zaniepokojeni brakiem informacji o terminowym zwolnieniu, miejscu pobytu i stanie zdrowia Rinpocze. Jego szeœcioletni wyrok skończył się w maju. Wielu obawia się, że ta cisza może œwiadczyć o tym, że Rinpocze nie żyje.
Znowelizowany kodeks postępowania karnego ChRL stanowi, że okres aresztu zalicza się w poczet zasšdzonej kary. Tak więc zgodnie z chińskim prawem, wyrok Czadrela Rinpocze, którego aresztowano 17 maja 1995, skończył się 16 maja 2001.
„Dalsze więzienie Czadrela Rinpocze jest kolejnym dowodem na to, że Pekin nic sobie nie robi z własnych przepisów ani prawa międzynarodowego. To jawne pogwałcenie artykułu 9 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, który Chiny podpisały w paŸdzierniku 1998”, powiedział Lobsang Zajul, dyrektor Tybetańskiego Centrum Praw Człowieka i Demokracji z Dharamsali.
14 maja 1995 roku Dalajlama ogłosił, że inkarnacjš X Panczenlamy jest szeœcioletni Gendun Czokji Nima. Trzy dni póŸniej władze chińskie aresztowały Czadrela Rinpocze i jego asystenta, Dziampę Czunga, na lotnisku w Czengdu (prowincja Sichuan).
21 kwietnia 1997, po dwóch latach uwięzienia incommunicado, Przejœciowy Sšd Ludowy w Szigace skazał Rinpocze i jego asystenta na niejawnym procesie. W maju 1997 agencja Xinhua podała, że Rinpocze skazano na podstawie artykułu 92, pierwszego paragrafu artykułu 186, artykułów 23, 24, 51 i 64 oraz drugiego paragrafu artykułu 59 kodeksu postępowania karnego ChRL.
Czadrel Rinpocze został skazany na szeœć lat więzienia i trzy lata pozbawienia praw publicznych za „spiskowanie w celu podzielenia kraju” i „ujawnienie tajemnicy państwowej”. Cztery miesišce po ogłoszeniu wyroku rzecznik chińskiego MSZ Chen Jian oœwiadczył, że Czadrel Rinpocze „jest chory i hospitalizowany”, a nie „więziony”. Dziampę Czunga, pięćdziesięcioletniego mnicha i asystenta Rinpocze, skazano na cztery lata więzienia i utratę praw publicznych na dwa lata. Postawiono mu podobne zarzuty.
Pierwsze raporty o miejscu pobytu Rinpocze pojawiły się dopiero we wrzeœniu 1997 roku. Okazało się, że przeniesiono go z okręgu Troczu (chiń. Heishui) do więzienia nr 3 Chuandong, placówki o zaostrzonym rygorze dla „najgroŸniejszych” więŸniów politycznych. Rinpocze został osadzony w najbardziej strzeżonej częœci Chuandong, nazywanej „więzieniem w więzieniu” pod koniec kwietnia lub na poczštku maja 1997. W lipcu, prostujšc przeciwko zakazowi odwiedzin, rozpoczšł strajk głodowy. ródło TCPCD podaje, że był wtedy ciężko chory.
Przed aresztowaniem Czadrel Rinpocze był dyrektorem Stowarzyszenia Administracji Społecznej, przewodniczšcym komitetu demokratycznego zarzšdzania klasztoru Taszilhunpo, członkiem Ogólnochińskiej Ludowej Politycznej Konferencji Konsultatywnej (OLPKK) i wiceprzewodniczšcym jej regionalnego oddziału „autonomicznego”.
W 1989 roku władze chińskie powierzyły mu oficjalny Komitet Poszukiwawczy, który miał odnaleŸć inkarnację X Panczenlamy. Popierany przez Pekin Czadrel Rinpocze nawišzał kontakt z Dalajlamš, by kandydata zaakceptowały obie strony – Jego Œwištobliwoœć i władze chińskie.
W maju 1996 Czadrel Rinpocze nie piastował już żadnych stanowisk, gdyż „złamał podstawowe zasady i utracił patriotyczny kręgosłup polityczny”. 24 maja tego roku Radio Lhasa nazwało jego dymisję „oczyszczeniem szeregów OLPKK ze złych elementów”.