Władze chińskie skazały szeœciu mieszkańców okręgu Sog – czterech mnichów i dwóch œwieckich - na kary od siedmiu lat więzienia do dożywocia za działalnoœć politycznš. Wszyscy trafiš zapewne do więzienia Drapczi.

Według informacji napływajšcych do TCHRD, dwudziestosiedmioletniego Sej Khedupa, Tenzina Czoełanga (64), Ceringa Lhagona (41), Jesze Tenzina (33), Trakru Jesze (45) i Gjurme (29) aresztowano – osobno – w marcu w 2000. W połowie grudnia Przejœciowy Sšd Ludowy prefektury Nagczu wytoczył im publiczny proces. Wszystkich oskarżono o popieranie „separatystycznej kliki Dalaja i zagrażanie bezpieczeństwu państwa”. Sšd przedstawił dowody ich winy: niepodległoœciowe plakaty, drewniane bloki do drukowania i kasety z przemówieniami Dalajlamy.
Najsurowszy wyrok – dożywocie – otrzymał Sej Khedup, który podczas procesu wzišł na siebie całš winę. W klasztorze Sog Cendhen pracował jako stolarz i rzeŸbił bloki, matryce drukarskie.
Z raportów wynika, że policja zatrzymała najpierw Jesze Tenzina i Gjurme, których przewieziono do aresztu œledczego Nagczu. Władze chciały nazwisk „wspólników” – obaj byli więc bici i torturowani. Jesze został skazany na piętnaœcie, a Gjurme – na dziesięć lat więzienia.
W kilka dni póŸniej, o drugiej w nocy, do klasztoru Sog Cendhen wdarło się siedmiu zamaskowanych mężczyzn, którzy uprowadzili Tenzina Czoełanga. Tenzin, klasztorny dozorca, spał w głównej nawie. Następnego ranka mnisi znaleŸli w niej tylko jego porozrzucane szaty. Gdyby nie zaparkowany przed klasztorem samochód, nikt by nie wiedział, że zamaskowani ludzie byli policjantami. Wszystko wskazuje na to, że służba bezpieczeństwa miała w klasztorze dobrego informatora. Funkcjonariusze doskonale wiedzieli, do kogo należy każda ze 180 klasztornych cel. W izbie Tenzina znaleŸli kasety z przemówieniami Dalajlamy. Stan zdrowia mnicha budzi poważne obawy – podczas procesu nie mógł stać o własnych siłach; podtrzymywały go dwie osoby. Dostał siedem lat.
Policjanci, którzy wdarli się do domu Ceringa Lhagona, znaleŸli drewniane matryce z hasłami „Wolny Tybet”, „Niech żyje Jego Œwištobliwoœć Dalajlama” i „Chińczycy precz z Tybetu”. Cering został skazany na piętnaœcie lat więzienia.
Trakru Jesze, pracownik elektrowni wodnej w Nagczu, został zatrzymany w cišgu dnia. Policjanci zabronili jego kolegom rozmawiania o całym incydencie. Skazano go na siedem lat więzienia.
Tryb dokonywania zatrzymań œwiadczy o rozbudowanej agenturze w okręgu Sog i lokalnym klasztorze, który dawno uznano za „wylęgarnię wichrzycieli”. Mnisi sš bezustannie œledzeni i nie mogš swobodnie podróżować.
W marcu 2000 w okręgu Sog aresztowano znacznie więcej osób. Wszyscy byli bici i maltretowani. Thupten Cering, klasztorny kowal, został wezwany do aresztu œledczego pod pretekstem „zebrania”. Wczeœniej wykuł dla œwištyni bramę, która nie podobała się władzom. Policja uważała, że mnisi zabezpieczyli się w ten sposób przed dyskretnymi „odwiedzinami” funkcjonariuszy. Thupten tłumaczył, że szło o zabezpieczenie klasztoru przed bezdomnymi psami. Zwolniono go cztery miesišce póŸniej. Bicie i tortury odebrały mu władzę w prawej ręce.
Serpę Siczoe aresztowano w domu kuzyna, do którego przyjechał na leczenie. Wyszedł na wolnoœć po kilku miesišcach.
Namgjal Soepa spędził w areszcie trzy miesišce. Nie pozwolono mu wrócić do klasztoru. W „œledztwie” stracił zdrowie.
Serpa Siczoe był wczeœniej podejrzewany o podłożenie bomby w okręgu Sog w 1995 roku. W 1997 roku został aresztowany wraz z Tenzinem Czoełangiem, Ngałangiem Gejsarem i Namgjalem Soepa. Serpa i Tenzin zostali zwolnieni po siedmiu, a Namgjal Soepa – po dwóch miesišcach. Ngałang Gejsar wyszedł po pięciu tygodniach, ale nikt, nawet najbliżsi krewni, nie wie, gdzie jest i co się z nim stało.
 

Uzupełnienie:

HFPC: 30 lipca funkcjonariusz komendantury więzienia nr 1 TRA, który przedstawia się jako „pan Qiong”, potwierdził wysokoœć wyroków i powiedział, że wszyscy skazani odbywajš je w Drapczi.