Teksty. Z perspektywy Tybetańczyków

 

Nie umrę

Tace

 

Złote słońce utonęło

Za górą wolności

Jakże mi zawierzyć

Ciemności i burzy

 

Młodzieńczy księżyc

Skryły czarne chmury

Jakże mi zawierzyć

Refleksom na wodzie

 

Lamę pokój miłującego

Skazali na wygnanie

Póki go nie ujrzę

Nie umrę i po śmierci

 

Pradawnej tradycji i kulturze

Jej pielęgnacji i rozwojowi

Poświęcę życie całe

Nie żałując niczego

 

Nie zapomnę opowieści

O rzezi naszych ojców

I wrogów tych nie zapomnę

Nawet jako Budda

 

 

 

Tekst piosenki z Tybetu, 2009 rok.