Teksty. Z perspektywy Tybetańczyków

***

odkąd czarna chmura pożarła księżyc

pozbawieni ojczystego ciepła

leżymy pogrzebani

wyglądając cierpliwie promyka nadziei

stado jastrzębi przegnało kukułki

odzierając wiosnę z ciepła

czarna armia rozpełzła się po całym kraju

i nikt nie waży się nawet zapłakać

skała o którą ostrzył rogi dziki jak

wąskie doliny zdobne symbolami heroicznych czynów

rozsypują się w proch

odmienione nagłym zaklęciem czasu

nad dumnym płaskowyżem szaleją bez ustanku burze

bledną bezcenne klejnoty przodków

młodzi mówią językiem obcych

obwieszczając zmianę rasy

Anonimowy wpis na tybetańskim blogu, kwiecień 2009 roku.