Teksty. Z perspektywy Tybetańczyków

 

Dziś w Ngabie

Dordże

 

Dziś w Ngabie podpalił się mnich

W Ngabie, to znaczy w Tybecie

Na imię miał Tabu

Może zapamiętacie

Wołał o wolność ojczyzny

Powrót ukochanego władcy

Z portretem guru w dłoniach

Oddał swe ciało płomieniom

 

Gdy mnisi muszą walczyć

Umierać za nasze winy

Gdy mniszki są gwałcone

Pałkami w więziennych celach

Gdy tchórze serią w plecy

Ścinają biegnące dzieci

Świat milczy i nie widzi

A nam tylko krew w zaciśniętych pięściach

 

Pół wieku uwieszeni rąbka szaty ludzkości

Patrzymy jak On błaga o należne nam prawa

A ulicami wciąż niesie się krzyk i płynie tybetańska krew

Bo nasze łona są puste, dziąsła spalone prądem

Zostały nam tylko łzy wściekłość rozpacz

Niewolników we własnym kraju

Lecz na wargach wciąż mamy pieśni przodków

I w żyłach krew pradawnej Matki

 

Pewnego dnia ożyje miecz Songcena

Zatętnią kopyta wierzchowców z Szambhali

Kiedy zabraknie Tego

Którego nie ważymy się smucić

Szlachetny ród powstanie

Walczyć o bycie ludźmi

Krainę śniegu spowije dym

Prawdziwa cena wolności

 

Dziś w Ngabie podpalił się mnich

W Ngabie, to znaczy w Tybecie

Na imię miał Tabu

Może zapamiętacie

Wołał o wolność ojczyzny

Powrót ukochanego władcy

Z portretem guru w dłoniach

Oddał swe ciało płomieniom

 

 

 

 

8 marca 2009

 

 

Autor - mnich, uchodźca - pochodzi z Ngaby (chiń. Aba) w prowincji Sichuan. Tabu podpalił się 27 lutego 2009 roku, najprawdopodobniej na znak protestu przeciwko uniemożliwieniu duchownym z klasztoru Kirti odprawienia tradycyjnych rytuałów Monlamu, Wielkiego Święta Modlitwy. Naoczni świadkowie twierdzą, że chińscy policjanci oddali trzy strzały do płonącego mnicha. Niezależne źródła tybetańskie informują, że lekarze sugerują amputację nóg, choć poparzony Tabu, któremu zezwolono na krótkie widzenie z matką, ma twierdzić, że operacja jest zupełnie niepotrzebna (co może wskazywać, że władze chcą w ten sposób ukryć rany postrzałowe).