Teksty. Z perspektywy Chińczyków
Bez tytułu
Liu Xia
mówisz mówisz mówisz
mówisz prawdę
mówisz dzień i noc
do upadłego
mówisz i mówisz
zostałeś zamknięty
ale twój głos wyrywa się za mury
śmierć sprzed dwudziestu lat znów wróciła
przychodzi i odchodzi niczym czas
może ci brakować wielu rzeczy
ale nie dusz pomordowanych
oddałeś życie
żeby dołączyć do martwych
nie ma odpowiedzi i nie ma nikogo
mówisz mówisz mówisz
mówisz prawdę
mówisz dzień i noc
do upadłego
mówisz i mówisz
zostałeś zamknięty
ale twój głos wyrywa się za mury
rana sprzed dwudziestu lat znowu krwawi
świeża i czerwona jak życie
lubisz wiele rzeczy
lecz najbardziej towarzystwo zabitych
obiecałeś szukać z nimi prawdy
na tej drodze nie ma światła i nie ma nikogo
mówisz mówisz mówisz
mówisz prawdę
mówisz dzień i noc
do upadłego
mówisz i mówisz
zostałeś zamknięty
ale twój głos wyrywa się za mury
strzały sprzed dwudziestu lat
zdecydowały o twoim życiu
trwasz w śmierci
kochasz żonę
jednak wolisz wasz wspólny mrok
pozwalasz jej być lecz nalegasz
by pisała ci wiersze nawet zza grobu
w ich wersach nie ma dźwięku i nie ma nikogo
4 września 2009
Liu Xia jest żoną skazanego na jedenaście lat więzienia dysydenta Liu Xiaobo, który 8 października 2010 roku otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla. Dowiedział się o tym następnego dnia od strażników - i spotkał z Xia, którą osadzono potem w areszcie domowym.