Więzień zachłanności
Liu Xiaobo
więzień
wciska się w zakamarki twego życia
tak bezwzględnie i zachłannie
że nie pozwoli ci nawet
kupić bukietu kwiatów
tabliczki czekolady, nowej sukienki
nie daje ci czasu
odbiera
każdą minutę
wysysa z twojej piąstki
dym, do ostatka
nawet popiół nie należy do ciebie
partia komunistyczna zamknęła w więzieniu jego ciało
a tobie została cela z myśli
bez drzwi, bez okna
bez jednej szczeliny
byś w niej samotnie zgniła
każe ci spędzać noce
w padlinie donosów
kieruje twoim piórem
zmusza do pisania niezliczonych listów
do rozpaczliwego szukania nadziei
z upodobaniem zadaje ci ból
to jedyna rozrywka w jego nudzie
twój ukochany ptaszek
zagubił się w ciernistym krzaku
każda linia na jego dłoni
jest ścieżką zdrady wobec ciebie
bezmyślna dyktatura o pustych oczach
ograbiła cię z ciała
pewnego ranka obudziłaś się siwa
dopisując nowy rozdział jego mitu
legenda promienieje
puszy się swą niezłomnością
ty nie masz już nic
za to on
naznaczoną śmiercią biel twojej przyszłości
ponownie wstaje słońce
i więzień wydaje kolejny rozkaz
więc znów idziesz całkiem sama
bez ciała, bez pamięci
spędzając puste życie w pyle drogi
z bagażem jego książek
jest mistrzem wykorzystywania
każdej szansy
do odebrania jej tobie
ukochana
moja żono
jak to możliwe
że w tym świecie nędzy
postanowiłaś dać mi całą siebie
23 lipca 1999
Liu Xiaobo jest jednym z najbardziej znanych chińskich dysydentów. Spędził dwa lata w więzieniu za udział w studenckich protestach na Tiananmen; w 1996 roku skazano go na trzy lata reedukacji przez pracę między innymi za napisanie petycji w obronie Tybetańczyków. W Boże Narodzenie w 2009 roku został skazany na jedenaście lat więzienia za udział w pracach nad Kartą 08 - publicznym apelem o reformy polityczne, rządy prawa i demokratyzację Chin; 8 października 2010 otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.