Teksty. Z perspektywy Tybetańczyków

 

Krwawe łzy

Cultrim Gjalcen

 

Pędzę, ścigam wszędzie swoją przyszłość

Co mi teraz po czerwonym dyplomie

Skoro wszystkie miejsca już zajęte

Gdziekolwiek pójdziesz, zajęte przez innych

Łzy smutku płyną jak rzeka

 

Gdyby ojciec miał władzę

Czekałaby mnie wielka kariera

Łzy smutku płyną jak rzeka

Gdyby matka miała pieniądze

Żyłbym sobie jak książę

Tylko gdzie mają biec myśli

Udręczonych młodych głów

Codziennie ulatuje część książkowej wiedzy

A gdy trzeba wrócić do kuchni, na pole, do zwierząt

Nie wiem, jak się to robi

 

Musieliśmy wyrzec się własnej kultury

A zostaliśmy tylko niewolnikami obcych

Łzy smutku płyną jak rzeka

Gdyby ojciec miał władzę

Czekałaby mnie wielka kariera

Łzy smutku płyną jak rzeka

 

Gdyby ojciec miał władzę

Czekałaby mnie wielka kariera

Gdyby matka miała pieniądze

Żyłbym sobie jak książę

Tylko gdzie i komu

Służyć ma ta młodzież

 

Gdyby ojciec miał władzę

Czekałaby mnie wielka kariera

Łzy smutku płyną jak rzeka

Gdyby matka miała pieniądze

Żyłbym sobie jak książę

Tylko gdzie i komu

Służyć ma ta młodzież

Tylko gdzie i komu

Służyć ma ta młodzież

 

 

kwiecień 2012

 

„Krwawe łzy" śpiewane są na melodię popularnej w latach dziewięćdziesiątych kantońskiej piosenki „Lai Shengyuan" Andy'ego Lau. W ostatnich latach znalezienie pracy stało się problemem nie tylko dla tybetańskich absolwentów wyższych uczelni, którzy muszą konkurować ze z reguły lepiej przygotowanymi i ustosunkowanymi Hanami. Z opublikowanych w maju 2013 roku badań pekińskiego Uniwersytetu Tsinghua wynika, że na pierwszej posadzie dzieci aparatczyków zarabiają średnio o 15 procent więcej od rówieśników.