„Planowana linia kolejowa Lhasa-Golmud przyniesie zalew chińskich osadników i ułatwi transportowanie do Chin tybetańskich bogactw naturalnych – powiedział kalon T.C. Tethong z Departamentu Informacji i Stosunków Zagranicznych centralnej administracji tybetańskiej. – Tybet podzieli los Mongolii Wewnętrznej i Mandżurii: utonie w morzu chińskich osadników i zostanie całkowicie zsinizowany. Decyzja o budowie linii kolejowej, która połšczy Tybet z Chinami, ma bowiem charakter polityczny i militarny, służšc przede wszystkim umocnieniu chińskich rzšdów w Tybecie. Projekt ten był krytykowany przez wielu ekspertów. Przyniesie niepowetowane straty nie tylko Tybetowi, ale i zagrozi państwom sšsiednim, zwiększajšc zdolnoœć Chin do przerzucania wojsk i transportowania zaopatrzenia przez Płaskowyż Tybetański”.
Decyzję o budowie linii kolejowej podjęło w marcu Ogólnochińskie Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych i Rada Państwa Chińskiej Republiki Ludowej. Plany zbudowania takiej linii pojawiły się już w latach pięćdziesištych, zostały jednak zarzucone, gdyż ówczesna chińska technologia nie podołałby trudnym warunkom geograficznym – wiecznej zmarzlinie, bagnom i wysokim górom Tybetom. Nawet dziœ eksperci nie sš pewni, czy Chiny zdołajš pokonać te przeszkody.
Linia z Lhasy do Golmud będzie miała 1.118 kilometrów. Wymaga zbudowania trzydziestu mostów i wykopania wielu tuneli, mierzšcych w sumie ponad 20 kilometrów i stanowišcych około 2,8 procent długoœci trasy. Chiny ogłosiły, że rozpocznš prace w połowie roku. Koszty całego przedsięwzięcia szacowano przed szeœciu laty na 2,34 miliarda USD (19,4 miliarda yuanów). Władze planujš również zbudowanie innych linii kolejowych, które połšczš Tybet z Chinami: Czengdu-Kongpo-Lhasa, Dali-Kongpo-Lhasa oraz Lanzhou-Nagczu-Lhasa.
Te gigantyczne projekty majš służyć „narodowej obronnoœci i stabilizacji wewnętrznej” oraz zintegrować gospodarkę Tybetu z chińskim rynkiem. Eksperci zastanawiajš się, czy potencjalne zyski mogš pokryć niewyobrażalne nakłady na zbudowanie owych czterech linii kolejowych.
Przy budowie linii Lhasa-Golmud władze majš zatrudnić 67 tysięcy robotników spoza Tybetu i około 16 tysięcy „pracowników lokalnych”. Eksperci obawiajš się, że gospodarka Tybetu może nie udŸwignšć kosztów dodatkowych, takich jak zwolnienia podatkowe czy subwencjonowanie regionów rolniczych i pasterskich. Wielkie zaniepokojenie budzi również wpływ, jaki będzie miała linia kolejowa na delikatny ekosystem tybetański, zwiększajšc erozję, zaszlamienie i zanieczyszczenie œrodowiska.
„Nie sprzeciwiamy się rozwojowi jako takiemu – powiedział Tethong – ale stanowczo protestujemy przeciwko projektom, na które nie majš żadnego wpływu Tybetańczycy i które utrudniajš im zachowanie odrębnej tożsamoœci kulturowej”.