Liu Xia: Przyszłość

Przyszłość jest dla mnie
zamkniętym oknem.

Oser : Odrodzenie. Dla Liu Xiaobo

z rzeki bez początku i końca

niemordowanie żłobiącej koryto ciemności

lecz cichej na powierzchni żałobą bezruchu

wyłania się powoli twoja postać

Liu Xia: Bez tytułu (dla Xiaobo)

mówisz mówisz mówisz
mówisz prawdę
mówisz dzień i noc
do upadłego
mówisz i mówisz
zostałeś zamknięty
ale twój głos wyrywa się za mury

Topden: Pieśń Driru

W pięknym pejzażu Khamu, trzeciej dzielnicy Tybetu
U stóp majestatycznej góry Naglha i jej pobratymców
Stoi dom pasterzy i chłopów
Osada o imieniu Driru Nagszo

Oser: Obrazy Liu Yi. Mala jak się patrzy

Wróciwszy do Lhasy z Amdo w lecie 1994 roku, napisałam długi wiersz, który jest dla mnie ważny. Zatytułowałam go „Mala jak patrzy” – od naszych koralików do odliczania mantr i modlitw. Kotłowały się wtedy we mnie najróżniejsze uczucia.

Gangkje Somdung: Płomień, albo rana

Pogrzebcie mnie w błocie
Pogrzebcie na przerażonych wrześniowych wzgórzach
Bez dziewięćdziesięciu dziewięciu żółtych chryzantem
Bez dziewięćdziesięciu dziewięciu pożegnalnych wierszy

Liao Yiwu: Kto śpiewa nocą smutną pieśń w leśnej głuszy?

księżycowa noc przemierza las
śnię o ukochanej
śpiącej pod milczącą ziemią
w oddali słychać strzał

Dege Tenzin: Proszę, wróć rychło

O Opiekunie! Proszę, wróć rychło

Metody przebiegłego lista z dnia na dzień podlejsze

Judruk: Jeśli obraża to księżyc

jeśli w czerwcu
śnieży mi w głowie
nie pytaj, jak zimno
iść w tej białej mgle

Terang: Być cool i być Tybetańczykiem

Zdarza mi się, choć bardzo rzadko, chcieć być młodszym. Temu głupiemu uczuciu towarzyszy zwykle koktajl nostalgii i żalu. Wzięło mnie znowu, gdy oglądałem w herbaciarni teledysk tybetańskiego zespołu Judruk do piosenki Milam. Chciałbym to zobaczyć jako chłopak. Chciałbym mieć szansę bycia cool i bycia Tybetańczykiem, kiedy zaczynałem studiować w Pekinie.

Kjabczen Dedrol: Pewnej nocy

Pewnej nocy

Niezliczone bary rozbłysły światłem tysięcy ołtarzowych lampek

Młodość wszystkich poetów stopiła się z kopcącym masłem

Norbu Namgjal: Daję ci ogień

daję ci ogień
nie, aby palić

Dekji Co: Chodźmy razem

Lata minęły bez Świątobliwości
Czekania w nieskończoność na twarz Obecności
Na spotkanie Mistrza z uczniami
Módlcie się o rychłe spełnienie marzeń

Ceten: Język ognia

Kiedy tylko zacząłem próbować
zachować życie w garści prochu
u stóp pokracznego cyprysu,
któremu kazano rosnąć w pełnym słońcu,
mój cień mnie opuścił.

Tamdin Cering: Niezapomniany dwa tysiące ósmy

Spadkobiercy wspólnego losu
Szlachetne dzieci tybetańskich przodków
Plemię Krainy Śniegu
W krwi dzisiaj skąpane

Ugjen Tenzin: Toczy się krew serdeczna

Gdzie rodzisz się z krwi kroplą pierwszą
Gdzie duch odchodzi z oddechem ostatnim
Gdzie krew serce toczy
W udręczonej tybetańskiej ziemi

Kelsang Jonten: Rinpocze, Drogocenny

Rinpocze
jeśli Ty wielkim śnieżnym lwem
Rinpocze
ja stęsknioną Ciebie górą

Z tybetańskiego więzienia nr 1: Pieśń zwycięstwa narodu tybetańskiego

Powstańcie, Tybetańczycy, powstańcie!
Niechaj sześć milionów walczy
O niezmienną prawdę – niepodległość.
Kontynuujcie naszą walkę, naprzód.

Krewni uznają za zmarłego mnicha, który znikł w 2008 roku w Ngabie

Cała Danjuk – znany też jako Lodo Palden – pochodził z Czamdo (chiń. Changdu) w Tybetańskim Regionie Autonomicznym (TRA). Znikł w Dzoge (chiń. Ruoergai), w prefekturze Ngaba (chiń. Aba) prowincji Sichuan. Kilka dni wcześniej opublikował w internecie informację, że „nachodzą” go chińscy esbecy.

Zakaz występowania dla pieśniarza z Ngaby

Amczok Phulczung, popularny pieśniarz z Ngaby (chiń. Aba) w prowincji Sichuan, skazany na cztery lata więzienia za nagrywanie patriotycznych pieśni, jest nadal szykanowany przez władze.

Oser: Wróć do domu

Gdzie ma leczyć rany
Orzeł mego ducha?
Cisza i grymas bólu.
Płaczę na samo wspomnienie.