Tysiąc Lotosów: Słowo matki

Rinpocze
Masz dom jak z żurnala
I samochód na dziesięciu chłopa
Twój młodszy brat ożenił się z lokalną gwiazdą
Wróć

Oser: O retuszowaniu smarków

Kiedy latem 1966 roku piekło rewolucji kulturalnej wylało się z Pekinu do Lhasy, mój ojciec – oficer średniego szczebla i zapalony fotograf – dokumentował ciosy, jakie spadały na tybetańskie klasztory i kulturę buddyjską. W kraju, nad którym całkowitą kontrolę przejęła Armia Ludowo-Wyzwoleńcza, publicznie lżono arystokratów, kupców, hierarchów i przedstawicieli dawnego rządu, a „klasę pracującą” i młodzież poddawano praniu mózgu. W oparciu o trzysta zdjęć z tego okresu przez sześć lat przeprowadzałam w Lhasie wywiady, które złożyły się na książkę „Zakazana pamięć. Tybet w czasach rewolucji kulturalnej”: świadectwo epoki w słowie i obrazie, opublikowane w 2006 roku na Tajwanie. Sześć lat później dwadzieścia cztery z tych zdjęć wybrano na wystawę towarzyszącą Międzynarodowym Targom Książki w Berlinie.

Peng Liyuan: Pranie z pieśnią na ustach

Hej!
Kto nam pomoże zacząć nowe życie?
Kto nas wyzwoli?
Najdroższa AL-W

Szokdziang: Apelacja

Jeśli konstytucja nie jest wystarczająco przekonująca, naprawdę nie mogę pojąć, na jakiej podstawie zostałem uznany winnym przez Pośredni Sąd Ludowy. Pozostaje mi tylko powtórzyć, że jestem niewinny, i liczyć, że Wyższy Sąd Ludowy zechce pochylić się nad moimi wyjaśnieniami.

Szerten: Mamy jutro

Mamy ojczyznę stojącą męstwem
Mamy kulturę zrodzoną z rozumu
Pełni nadziei młodzi
Jesteście życiem Krainy Śniegu

Cełang Lhamo: Ofiara dla Ciebie

Ta kojąca pieśń oddania

Trzech dzielnic zachodniego Tybetu

Jest modlitwą niesioną do Ciebie

Obyś błogosławił nam swym współczuciem

Therang: Wieczna rzeka

Wiatr ślizga się nad chmurami

Wąchając górskie szczyty,

Ślady stóp odciskają się na brzegu rzeki,

Kwiaty kłaniają się w tańcu

Czakdor, Pema Thinle: Płacz rozpaczy

Czcigodny Lama odszedł do dalekiego kraju

Osieroceni adepci Dharmy z Tybetu

Cierpią w chińskim jarzmie

Nie mam słów na brzemię tego bólu

Cering Dhondup: Moi przodkowie

Mojemu Tybetowi urodził się syn
Mądry syn przemierzył świat
Pałając złotym blaskiem wiedzy
Patrzcie, sławią go wszędzie

Bancang Lobsang: Dzwon o świtaniu

W imię naszej przyszłości

Aby zakończyć bezmiar cierpień

Krzeszmy iskrę wyzwolenia

Popularny pisarz skazany na trzy lata więzienia w Rebgongu

Druklo – popularny pisarz i bloger używający pseudonimu Szokdziang – został skazany na trzy lata więzienia za „wywoływanie niepokojów na tle etnicznym, utrzymywanie potajemnych kontaktów z siłami separatystycznymi i zakłócanie stabilizacji”.

Ringu Tulku: Nowy Rok

Jaki ładny pomysł ten Nowy Rok
Mamy szansę na nowy początek
Na wyzbycie się złych przyzwyczajeń
A przynajmniej na złożenie obietnicy

Dziamjang Kji: Daleko od domu

Za wieloma górami
Znalazłam kraj obcy
Kraj nieznany i nie mój
Inny zupełnie od domu

Cering Topgjal: Nasz sztandar

Dzieci Kraju Śniegu, razem silni
W czerwonym pałacu Potala
Zwycięzca Tenzin Gjaco
Nie myślcie, że nieobecny

Bhuczung D. Sonam: Wyszedł

Człowiek, który przyszedł na kolację,
Przyniósł
Ogryzek ołówka

Jubo: Odpowiedzialność

U stóp dumnych ośnieżonych gór
Ogorzali Tybetańczycy z trzech dzielnic
Nie pozwólcie niszczyć środowiska
Jesteście właścicielami tej świętej ziemi

Kunga: Dach Potali

O niezrównany Karmapo,
Twoja potężna moc
Wprawia wrogów w drżenie.
Na wieki odcisnąłeś ślad
W tym świetlistym świecie.

Phuncog Topgjal: Zew wierności

Wierność jest sercem narodu
I dziełem pokoleń przodków
Wierność jest sercem narodu
I dziełem pokoleń przodków

Amczok Phulczung: Bohaterowie

W dwa tysiące ósmym
Na północy Krainy Śniegu
Ginęli ludzie
Niech błogosławi im współczucie

Cełang Lhamo: Bezcenne

jest złoto od złota cenniejsze

samogłoski i spółgłoski nasze od złota są droższe

Tybetańczycy, co marzą o złocie

uczą się tybetańskiej mowy i pisma

Oser: Lhaskie skrzydło Ai Weiweia

Pochodzę z Lhasy. I każdego roku wracam do niej na kilka miesięcy, choć od dziesięciu lat mieszkam w Pekinie. Wizyta sprzed dwóch okazała się szczególna za sprawą „piór” do „Skrzydła” Ai Weiweia (znalezionych podczas fotografowania ruin Starówki) oraz ludowych kostiumów (które obstalowałam dla niego u trzech – rdzennie tybetańskich – krawców). Ja miałam przez to mnóstwo zabawy, a nieodstępujący mnie tajniacy – pewnie niezłą zagwozdkę.