Coltim Szakabpa: Naród

Wiarę narodu

Wyrażają bezgłośne modlitwy

Nie gromkie przemówienia

Sonam Como Czaszucang: Echa

zapach świeżej herbaty

z kuchni wielkości ręcznika

w starym domku, w Birze

Pema Ceten: Drugie zdjęcie

Nie pamiętam powodu, dla którego zrobiliśmy to zdjęcie. Mogło chodzić o nową marynarkę. W tamtym czasie modne było tak zwane „panamskie sukno”. Nie mam pojęcia, skąd wzięło się to określenie. Nie mogliśmy sobie pozwolić na gotowe garnitury, więc szyliśmy je wszyscy u lokalnego krawca. Na zdjęciu mam nawet krawat. Myślę, że musiałem wypożyczyć go w atelier.

Kjabczen Dedrol: Sześć dni w Maczu. Dziennik

Nie przejdę przez most
Bo pilnują go żołnierze
Nie ukłonię się żołnierzom
Bo trzymają karabiny

Gangszun: Tak tu po cichu pracujemy

Tak tu
Po cichu
Pracujemy
Nie rzucając się nikomu w oczy

Teczung: Emaho, cudownie!

Cudownie! Wszystko jest szczęściem i radością,

Gdy w dniu Twoich urodzin, Niezrównany Opiekunie,

Rozkwitają kwiaty jednej nocy.

Dukar Bhum: Nawet jeśli wiele nie zdziałam

lemiesz chińskich rządów

orze naszą ziemię

NN: Oni

Oni

Zabrali zboże, które zasiałem.

Potem zabrali też pole.

Di Lhaden: Wir, czyli okrążanie sanktuariów

Białe obłoki nad odległym horyzontem

mogą nie nieść kropli twojego i mojego oddechu,

ale wszechobecne tumany kurzu są gęste jak nasze spory.

Cering Gjurme i Tenzin Norjang: Rzekomo

Dobroczynny blask Złotego Słońca

Nigdy nie był tak jasny.

Wasza Świątobliwość, żyj nam bez końca!

Cering Norbu: Zabójca

Khampa uśmiechnął się z wdzięcznością i w szoferce od razu zrobiło się przyjemniej. Nie chciało mi się już spać. Zapaliłem papierosa.

– Po co jedziesz do Sagi? – zapytałem.

– Muszę tam kogoś zabić.

Pema Ceten: Ząb Ugjena

Kiedy ja kończyłem naukę, mieliśmy po osiemnaście lat. Jak już wspomniałem, znowu się wtedy przeprowadziłem i nie zaprzątałem sobie głowy świeżo rozpoznanym lamą. Do domu wróciłem na następne wakacje, a on zaprosił mnie do swojego klasztoru. W nowej roli widziałem go wcześniej tylko raz, podczas intronizacji. Jako inkarnacja był najważniejszym człowiekiem w okolicy, duchowym przewodnikiem większości mieszkańców.

Oser: Przeszłość

Grań z topniejącym lodowcem nie jest moją górą

Moja góra tamta, dawna

Bodąca niebo, święta, czysta

Rinczen Dolma: Phajul

Kiedy tu przyszłam na świat, matka dała mi potok

I rzekła: „Kochana, twoje myśli mają być czyste jak ta woda”.

Szerten: Dźwięk jedności

Tybetańczycy

Jednością, jednością

Jeśli mieszka w was pamięć lat radości i udręk

Thahar: Chwila z lustrem

nie wyciągaj mnie na powierzchnię

widzę, że z palców spływa ci krew

zresztą nie mogę oddychać ani tu, ani tam

Oser: Miasto złowieszczych syren – dla mojej mamy i naszej Lhasy

Dzwonek w telefonie przypomina, że czas na sur,

Ofiarę z wonnego dymu dla zmarłych.

Gade Cering: Eksperymentów rok ósmy

W wiosennym sercu marca

Tybet zmienia się w huśtawkę

Pośród morza ruin gram sobie nokturn, solo

Da Cenpo: Między Szanghajem a Hangzhou

podejrzliwość, naiwność, nerwowość

taniec masek

i iluzja rozmowy

„Zaginięcie” tybetańskiego pisarza w Gologu

Palgon – trzydziestoletni pisarz i były nauczyciel z okręgu Pema (chiń. Banma) w prowincji Qinghai – jest od pół roku przetrzymywany przez policję.

NN: Rok dwa zero jeden zero

ja, pies, co mówi, dzień w dzień

radośnie macham ogonem

na widok załganych twarzy