NN: Plac

boję się

nic nie opisze samotności

stania na twym bruku

Di Lhaden: Wolność

Człowieka, który nas dręczy, więzi, bije, próbuje zabić, można pokonać. Jeśli jednak korzystanie z naszych praw – wolności myśli, słowa, wiary, podróżowania – uzależnione jest od innych, najprawdopodobniej zostaną one okrojone.

Sengdor: Żałoba

w smutku żywych bólu jest więcej niż w śmierci

dławiący żal przemienił was wszystkich w gorejące szkielety

Dziangbu: Języki ognia drżą z zimna

Języki ognia drżą z zimna

płonąc w źródlanej wodzie.

Czen Metak: Zamknij psi pysk

Pies urodził lwa

Tamtego ranka
ze strachu
straciłem wszystkie włosy.

Oser: Autobiografia zbieraczki

Nie zamierzam jednak zbierać

głupoty tych, co uparcie wyrzekają się mądrości

i pełnej samozadowolenia bezmyślności

NN: Prawda płomieni na ścieżce kamienistej (dla niezauważanego Meczi)

nikt nie ugasi twego pragnienia

ból głodu zaspokoisz jeno

wiarą w mądrość karmy

Cering Dolkar: Wodospad; epilog

Papierowa flaga modlitewna wyfrunęła z okna samochodu

i zastygła na skale

Czyjeś naiwne nadzieje

na które za chwilę ostatecznie zsika się niebo

Liu Xiaobo: Dożywotni więzień (dla Xii)

droga moja

z karceru prześladowcy walki o wolność nie poniecham nigdy

i będę twym dożywotnim więźniem

Cojak: Barkhor

po trzykroć skłaniając się pokornie przed Potalą

marzę o spotkaniu Cię w ogrodach Norbulingki

Cztery lata więzienia dla pisarza z Gologu

Lobsang Lhundrub (vel Di Lhaden) – „zaginiony” w czerwcu 2019 roku znany pisarz z Pemy (chiń. Banma) w prowincji Qinghai – został skazany na cztery lata więzienia.

Cering Palden: Nadzieja

taka ziemi tej nadzieja

tyś Kukułką

drzewem ja

Śmierć pisarza i byłego więźnia politycznego w Ngabie

Trzydziestoczteroletni Ra Cering Dhondup – mnich, pisarz i były więzień polityczny – zmarł 15 września w Ngabie (chiń. Aba), w Sichuanie.

Szerten, Amczok Lobsang: Pieśń serca

skarby naszych przodków

mądrość i czyny prawe

niechaj zawsze rozświetlają wam serca

Łangmo Deczen: Odłóż ten telefon

Jeśli nie odłożysz telefonu

Będziesz się co krok potykać

I nie zaśniesz w nocy

Alai: Wilk

Kiedy świeci słońce

Wilk śpi w górskiej głuszy

I nic do nas nie ma

Kunga: Śnieg

spadł śnieg

i zasypał mi szlak

Gangszung: Kraina Śniegu

jedność mym wołaniem

czarny koczowniczy namiot domem

ogorzała skóra narodową ozdobą

Sonam Como Czaszucang: Zakazane błogosławieństwo

Mała Tenzin dorastała pośród pasterzy

nieświadoma tajemnicy

ukrytej we własnym imieniu

Oser: Krzyk pawia

Zatykam uszy,

wpatrzona w ekran

z doniesieniami z Afganistanu.

Mam alergię na talibów wszelkiej maści

tu i tam.

Kelsang Tenzin: Trzydzieści sylab

tybetańskie przysłowie uczy

dobrze znać obce języki

hańba zapomnieć o swoim