Helsińska Fundacja Praw Człowieka

30-11-2005

wersja do druku

Share

Uwięzienie 18 Tybetańczyków w Nepalu

Tybetańskie źródła informują o uwięzieniu 18 Tybetańczyków – w wieku od 16 do 30 lat – którzy przedostali się do Nepalu najpopularniejszym wśród uciekinierów szlakiem przez przełęcz Nangpa-la. Zatrzymanych przewieziono do Urzędu Imigracyjnego w Katmandu i mimo interwencji biura Wysokiego Komisarza ONZ ds. Uchodźców (UNHCR) 28 listopada skazano za przekroczenie granicy bez ważnych dokumentów podróży na grzywny w wysokości 8 500 nepalskich rupii (ok. 120 USD) z zamianą na 11 miesięcy więzienia.

Według tybetańskich źródeł ChRL – główny partner i obecnie jedyny dostawca broni do izolowanego na arenie międzynarodowej Nepalu – wywiera presję na rząd w Katmandu, obawiając się zwiększenia liczby uciekinierów z powodu przyciągającej dziesiątki tysięcy wiernych inicjacji Kalaczakry, której Dalajlama udzieli w styczniu w Indiach. (Tybetański przywódca zniechęcał swoich rodaków do podejmowania takiego ryzyka, wyjaśniając, że modlitwa w dniu ceremonii będzie „równa” udziałowi w rytuale.)

Nepalskie media informują natomiast, że władze przygotowują się do przyjęcia pięćdziesięcioosobowej „chińskiej delegacji na najwyższym szczeblu” z Tybetańskiego Regionu Autonomicznego, która 7 grudnia rozpocznie tygodniową wizytę w Katmandu. Dziennikarze twierdzą, że według ich źródeł „rząd Nepalu przywiązuje wielką wagę do tej wizyty, ponieważ szefem TRA był kiedyś sam prezydent Hu Jintao”.

Systematycznie zacieśniający współpracę z Pekinem rząd Nepalu, który wcześniej – na podstawie „dżentelmeńskiej umowy” z UNHCR – nie przeszkadzał w tranzycie Tybetańczyków do Indii, zmienił politykę w maju 2003 roku, wydając pracownikom ambasady ChRL w Katmandu 18 uciekinierów z Tybetu. Wszyscy oni spędzili kilka miesięcy w areszcie śledczym w Szigace, w którym byli bici i maltretowani. W styczniu 2005 roku Ministerstwo Spraw Wewnętrznych poleciło zamknąć stołeczne biuro przedstawiciela Dalajlamy oraz Tybetańskie Biuro ds. Opieki nad Uchodźcami, ponieważ nie były one „nigdzie zarejestrowane”. Przedstawicielstwo pełniło funkcję nieformalnej ambasady i rzecznika interesów społeczności tybetańskiej; Biuro Opieki działało od niemal 45 lat i służyło pomocą uchodźcom, którzy osiedlili się w Nepalu po upadku powstania w Tybecie w 1959 roku, oraz zapewniało schronienie (dach nad głową, wyżywienie i pomoc medyczną) nowym uciekinierom.


Home Aktualności Raporty Teksty Archiwum Linki Pomoc Galeria
 
NOWA STRONA (od 2014 r.)